Przedstawiono wpływ hormonalnej terapii zastępczej na występowanie krwawień z macicy.
Nieprawidłowe krwawienie
Prawdopodobieństwo wystąpienia raka endometrium przy obecności nieregularnych krwawień u kobiet w wieku pomenopauzalnym wynosi 10%, a rozrostu endometrium 15%. Natomiat około 25% będą stanowić łagodne wewnątrzmaciczne patologie strukturalne takie jak polipy endometrialne czy mięśniaki podśluzówkowe. Przyczyny pozostałych krwawień w tym okresie u kobiet z atroficznym endometrium nie stosujących HTZ nie są do końca wyjaśnione. Pod uwagę bierze się powierzchowne wybroczyny oraz uszkodzenia błony śluzowej wynikające z kruchości naczyń podścieliska, jak też przewlekłe zapalenie endometrium, pęknięcie torbieli endometrium czy rozdęcie gruczołów endometrium skutkujące uszkodzeniem naczyń. Natomiast u pacjentek stosujących HTZ nieprawidłowe krwawienia bez uchwytnej przyczyny macicznej mogą powstawać na tle niestabilnego atroficznego endometrium oraz niestosowania się do zaleceń stosowania terapii, zmiennego wchłaniania jelitowego leku, interakcji z innymi lekami czy zaburzeń krzepnięcia.
fot. panthermedia
Wpływ podanego progestagenu zależy od wcześniejszego działania estrogenów, które powinny pobudzać receptory progestagenowe. Ponadto ważnym działaniem progestagenu jest zmniejszanie liczby receptorów estrogenowych i progesteronowych, a tym samym zmniejszanie wrażliwości endometrium na oba hormony. Krótkotrwale podawany progestagen wywołuje zmiany wydzielnicze w gruczołach i zmiany pseudodoczesnowe w podścielisku. Wpływ ciągłej lub powtarzającego się podawania progestagenów prowadzi do zmniejszenie liczby receptorów estrogenowych i stopniowej utraty wrażliwości na estrogeny. Obserwuje się pseudodoczesnowe zmiany cienkiego podścieliska i zanik gruczołów, a więc zanikowe atroficzne endometrium, które może się stać przyczyną nieregularnych krwawień lub braku krwawień.
W badaniu dotyczącym doustnego i przezskórnego podawania 17-beta estradiolu oraz transdermalnie sekwencyjnie lub w systemie ciągłym octanu NETA w dawkach 170 mg i 350 mg oceniano również profil krwawień. W grupie stosującej sekwencyjnie octan NETA krwawienia obserwowano regularnie u około 55% pacjentek przy dawce 170 mg NETA i u 69% pacjentek przy dawce 350 mg NETA, podczas gdy krwawienia kończyły się wcześniej w grupie stosującej niższą 170 mg dawkę, gdzie stwierdzono o około 30% mniej dni krwawień. Nieregularne krwawienia obserwowano w 11-18% w grupie stosującej niższą dawkę NETA oraz u 11-25% w grupie stosującej wyższą dawkę NETA, a nie obserwowano krwawień w 3,3% oraz 6,5% kobiet odpowiednio. Odsetek kobiet z przedłużonymi krwawieniami był również większy w grupie stosującej 350 mg NETA. W grupie stosującej terapię cykliczną stwierdzono zmniejszenie incydentów wystąpienia krwawień z 35% i 45% pacjentek w pierwszym cyklu do 25% i 15% pod koniec terapii w grupie stosującej 170 mg i 350mg NETA odpowiednio na końcu terapii. Około 20% kobiet nie miało w ogóle krwawień w żadnym cyklu. W porównaniu do terapii sekwencyjnej, gdzie obserwowano więcej przedłużonych krwawień, w terapii ciągłej były to przeważnie minimalne krwawienia. Obserwowano je u 50% kobiet w trakcie pierwszych 3 miesięcy leczenia, choć ich częstość wzrosła do 68% w ostatnich 3 miesiącach leczenia.