Z chemicznego punktu widzenia

Witamina D nazwana jest przez chemików cholekalcyferolem. Ze względu na swoją strukturę, zaliczana jest do związków steroidowych, pochodnych cholesterolu.  Witamina D łatwo ulega reakcji hydroksylacji, dzięki czemu zwiększa się jej aktywność biologiczna, przez co bierze udział w regulacji funkcji wielu narządów i tkanek.

Co reguluje witamina D.

Witamina D uwikłana jest w regulowanie wielu szlaków metabolicznych w organizmie. Reguluje m.in. wchłanianie wapnia i fosforu w przewodzie pokarmowym, reguluje funkcjonowanie układu odpornościowego, hamuje procesy demineralizacji kości.

Skutki niedoboru

Największym problemem, jaki wynika z niedoboru witaminy D jest postępująca demineralizacja kości. Jest to proces polegający na uwalnianiu wapnia z kości, co nasila procesy osteoporozy.  Niedostateczna ilość witaminy D u dzieci, skutkuje do nie prawidłowej mineralizacji do skutkuje zniekształceniami kości i w efekcie- krzywicą. Poza problemami z kośćmi, niedobór witaminy D skutkuje zwiększoną skłonnością do infekcji, podatnością do wystąpienia chorób o podłożu autoagresji (np. reumatoidalne zapalenie stawów), częstszą zapadalnością na nowotwory złośliwe (głównie piersi, jelita grubego, prostaty i nerek), zawałami udarami mózgu.

Jak wykryć niedobór? Jak suplementować?

Stężenie witaminy D i jej pochodnych można oznaczyć w surowicy krwi.

Zalecane dawki suplementowania witaminy D:

• 1000 jednostek (IU) od października do kwietnia u osób unikających nasłonecznienia,
• 1000 jednostek (IU) u wszystkich osób powyżej 65. rż. przez cały rok, gdyż zdolność produkcji cholekalcyferolu w skórze zmniejsza się wraz z wiekiem.