Niezmiernie ważną rolę w całym procesie rozrodczym odgrywa układ hormonalny kobiety. Zaburzenia wydzielania hormonów płciowych stanowią zagrożenie dla rozwijającej się ciąży. Największe znaczenie we wczesnej ciąży ma progesteron, który uznaje się za hormon podtrzymujący ciążę. Do trzeciego miesiąca jej trwania niezmiernie istotna jest czynność ciałka żółtego. Poprzez swoją aktywność hormonalną podtrzymuje ono ciąże do momentu przejęcia tej funkcji przez łożysko. Niewydolność ciałka żółtego może stać się przyczyną wczesnego uszkodzenia jaja płodowego jak również nieprawidłowego przygotowania błony śluzowej macicy uniemożliwiając prawidłowe zagnieżdżenie i rozwój zarodka.

Trzy pierwsze miesiące trwania ciąży stanowią okres, w którym zarodek jest najbardziej narażony na działanie różnych teratogennych czynników. Jest to tzw. okres organogenezy, czyli proces powstawania wszystkich narządów. Zadziałanie jakiegokolwiek z niekorzystnych czynników w tym okresie może spowodować zaburzenia tego procesu. W przypadku, gdy dojdzie do uszkodzenia jaja płodowego organizm najczęściej stara się go sam pozbyć doprowadzając do poronienia.

Wiele chorób matki, przebiegających szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży, może bardzo niekorzystnie rokować dla dalszego prawidłowego przebiegu ciąży. Choroby przebiegające z wysoką temperaturą mogą spowodować przedwczesne odklejenie się jaja płodowego. Ogromne znaczenie mają również zakażenia wirusowe tj. różyczka, świnka, odra, grypa czy też zakażenia bakteryjne tj. toksoplazmoza, listerioza i inne. Wirusy i bakterie mogą doprowadzić do zakażenia płodu, zaburzenia jego rozwoju, obumarcia i w rezultacie do poronienia.

fot. pantherstock

Choroby te szczególnie niebezpieczne stają się wtedy, gdy przebiegają z wysoką temperaturą. Wiele leków stosowanych podczas kuracji w tych zakażeniach ma teratogenny wpływ na płód. Dlatego też przed podjęciem leczenia tych chorób, niezmiernie istotną rzeczą jest, aby stwierdzić lub wykluczyć ciążę. Często bowiem kobiety we wczesnej ciąży mają styczność lub chorują na powyższe choroby nie wiedząc jeszcze, że są w ciąży. Również takie choroby jak cukrzyca, choroby nerek czy też tarczycy mogą niekorzystnie wpływać na rozwój płodu doprowadzając do poronienia.

Wszelkiego rodzaju nieprawidłowości zarodka powstałe na skutek takich czynników jak np. wady chromosomalne płodu, wady rozwojowe, konflikt serologiczny czy też wady pępowiny lub nieprawidłowości kształtującego się łożyska mogą spowodować obumarcie płodu i jego poronienie.

Bardzo istotne dla prawidłowego przebiegu ciąży ma także wiek kobiety. Badania wykazują, że u kobiet po 38 roku życia poronienia zdarzają się znacznie częściej. Ryzyko wystąpienia poronienia wzrasta również w przypadku powstania ciąży w wyniku zapłodnienia pozaustrojowego oraz w ciążach wielopłodowych.

Nie można zapomnieć o bardzo ważnym czynniku oddziaływującym na ciążę, jakim jest czynnik psychiczny. Pozytywne nastawienie w czasie ciąży, chęć posiadania dziecka oraz unikanie sytuacji stresowych ma niewątpliwie ogromny wpływ na jej prawidłowy przebieg. Wsparcie partnera oraz najbliższych pozwala kobiecie ciężarnej na osiągnięcie tak niezbędnego w czasie ciąży spokoju.