Jest ono wykładnikiem dojrzewania płciowego będącego biologiczną fazą przejścia z wieku dziecięcego w wiek młodzieńczy. Za młodociane uznaje się dziewczęta w okresie pokwitania, czyli około 12-14 roku życia. Pojawienie się pierwszej miesiączki jest wynikiem rozpoczęcia produkcji odpowiedniej ilości hormonów płciowych przez jajnik, warunkujących wzrost błony śluzowej wyścielającej wnętrze jamy macicy.

Za prawidłowe działanie układu hormonalnego kobiety odpowiedzialne są przede wszystkim: podwzgórze, przysadka mózgowa oraz jajnik. Wysyłane przez podwzgórze sygnały stymulują przysadkę do wytwarzania hormonów, gonadotropin (FSH, LH), które z kolei stymulują jajnik do wytwarzania hormonów jajnikowych (estrogeny). Odpowiednia, niezakłócona wymiana informacji pomiędzy tymi narządami wpływa na prawidłowość cyklu menstruacyjnego i płodność. Większość nieprawidłowości związanych z krwawieniem z jamy macicy u młodocianych jest wynikiem niedojrzałości tego układu. Okres dojrzewania osi podwzgórze – przysadka – jajnik trwa pomimo pojawienia się pierwszej miesiączki, a całkowita dojrzałość zostaje osiągnięta dopiero po kilku latach od jej wystąpienia. W tym czasie u młodych dziewcząt można się spotkać z różnymi zaburzeniami miesiączkowania, które dotyczą zarówno częstotliwości występowania miesiączki, nasilenia krwawienia, jak również czasu jego trwania. Większość z tych anomalii, u dziewcząt w pierwszych latach okresu dojrzewania, nie stanowi patologii i najczęściej nie wymaga leczenia. Nieregularności cyklu miesiączkowego u dziewcząt w okresie pokwitania są jednym z objawów procesu rozwojowego. Nie ma więc konieczności leczenia, zwłaszcza hormonalnego każdej nieregularności cyklu. Interwencji lekarskiej wymagają jednak bardzo obfite i przedłużające się krwawienia z jamy macicy, którym towarzyszą różne dolegliwości, utrudniające codzienne funkcjonowanie, a także krwotoki zagrażające zdrowiu lub nawet życiu. Takie krwawienia określane są jako krwawienia młodocianych (metrorrhagia juvenilis). Są to zaburzenia czynnościowe o charakterze przejściowym, które występują jako nieregularne, często z kilkumiesięcznymi przerwami, przedłużające się, trwające powyżej 10 dni, nawet do kilku tygodni krwawienia, często ze skrzepami, jak również jako ostre, obfite krwotoki. Występują one przeważnie w pierwszym półroczu miesiączkowania. Obfite i przeciągające się krwawienia mogą prowadzić do osłabienia organizmu, a także znacznej niedokrwistości.

U dziewcząt z obfitymi krwawieniami często stwierdza się podwyższone poziomy estrogenów oraz niedobór lub całkowity brak hormonu ciałka żółtego – progesteronu. Pojawienie się pierwszej miesiączki nie jest równoznaczne z odbytym jajeczkowaniem. Pierwsze cykle miesiączkowe są najczęściej cyklami bezowulacyjnymi, jednofazowymi. W cyklach jednofazowych, przetrwały pęcherzyk jajnikowy wytwarza nadmiar estrogenów. Na skutek stałej stymulacji estrogenowej błony śluzowej macicy dochodzi do nadmiernego jej rozrostu oraz zaburzeń aktywności fibrynolitycznej. W konsekwencji błona śluzowa macicy ulega nieprawidłowemu złuszczaniu się powodując obfite i przedłużone krwawienia.