PMS jest przypadłością, z którą boryka się wiele kobiet w wieku rozrodczym. Istnieje wiele badań, zarówno przekrojowych, jak i skupiających się na wyselekcjonowanych przypadkach, które wskazują na pewne prawidłowości związane z występowaniem objawów. By postawić diagnozę konieczne jest spełnienie ściśle określonych kryteriów. Istnieje wiele metod terapeutycznych, które stosuje się w określonym schemacie. Poza farmakologią oraz leczeniem operacyjnym istnieją również alternatywne formy leczenia.
Terapie alternatywne
Istnieje również wiele metod terapii alternatywnych, do których zaliczyć można akupunkturę, która została przyjęta jak skuteczna metoda terapeutyczna, suplementację witaminami z grupy B i witaminą D.
Dodatkowo, w przypadku wystąpienia objawów psychotycznych, stosuje się terapię poznawczo - behawioralną, która pozwala na zrozumienie schematu powstawania tego typu objawów w PMS.
Innym aspektem jest zastosowanie leczenia ziołami jaką terapię wspomagającą. W PMS skuteczne w łagodzeniu objawów, są takie zioła jak niepokalanek pospolity czy miłorząb japoński. Objawy psychotyczne skutecznie łagodzi dziurawiec wspomagając wydzielanie serotoniny, jednak w tym przypadku należy zachować ostrożność w stosowaniu. Korzeń lukrecji również oddziałuje pozytywnie na łagodzenie objawów PMS, poprzez swoje działanie zbliżone do kortykosteroidów.
Ponadto wzmożenie aktywności fizycznej jak również zmiana diety bywa konieczna by łagodzić objawy PMS.
Leczenie operacyjne
Zabieg usunięcia macicy wraz z przydatkami jest ostateczną formą leczenia PMS, która powinna zostać zastosowana jedynie w przypadku wyczerpania wszystkich innych metod terapeutycznych. Celowana jest do konkretnej grupy kobiet, jedynie w uzasadnionych przypadkach.
Leczenie psychiatryczne
W niektórych przypadkach pacjentki cierpiące na PMS, borykają się z bardzo silnymi dolegliwościami ze strony psychologicznej. Poprawę stanu pacjentek obserwuje się po zastosowaniu leków z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Ma to pozytywny wpływ zarówno na złagodzenie objawów somatycznych i psychologicznych. Jeśli zachodzi konieczność stosowania terapii długoterminowej, zaleca się by dawka była stopniowo zmniejszana, w taki sposób by wycofywać się z leczenia. [1]