Grzybica to zakażenie wywołane najczęściej przez trzy rodzaje grzybów: dermatofity, drożdżaki oraz pleśniowce. Najczęściej zakażenia te dotyczą stóp. Do czynników ryzyka rozwoju zmian grzybiczych zalicza się stany obniżonej odporności, leczenie immunosupresyjne, cukrzyca, a także zaburzenia hormonalne typu zespół Cushinga czy niedoczynność tarczycy. Ponadto należy pamiętać, że w przypadku grzybicy stóp i paznokci zakażenie następuje przez skarpety, buty (czynnikiem sprzyjającym jest ucisk), drewniane wyściółki w łaźniach i basenach. Często te zakażenia pojawiają się u sportowców (tzw. stopa atlety) oraz osób pracujących w wilgotnych i ciepłych pomieszczeniach.
Objawy i przebieg grzybicy skóry
Zmiany grzybicze w przypadku skóry gładkiej mają charakter rumieniowo-złuszczający z obecnością zmian pęcherzykowych. Typowy jest wówczas szybki przebieg oraz ustępowanie bez pozostawienia blizn. Gdy grzybica dotyczy paznokci, są one pogrubiałe, pożółkłe, płytka paznokciowa jest pobruzdowana. Zakażenia paznokci są zwykle źródłem zakażenia dla otoczenia oraz stałym źródłem samozakażenia dla osób chorych. Grzybica owłosionej skóry głowy zwykle występuje w postaci ognisk złuszczających z towarzyszącym stanem zapalnym oraz obszarem wyłysienia. Przebieg jest zwykle przewlekły z okresami zaostrzeń i remisji.
Leczenie grzybicy skóry
W leczeniu wykorzystuje się leki przeciwgrzybicze, zarówno w formie doustnej jak i miejscowo w formie kremów, maści czy szamponu. Do podstawowych leków zalicza się ketokonazol, flukonazol, nystatyna. W przypadku dużego zaawansowania zmian grzybiczych łączy się zazwyczaj obie formy leczenia.
