PMS a PMDD

O PMS słyszał każdy – i kobiety, i mężczyźni. Zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyka większości kobiet, jednak jego nasilenie jest zróżnicowane – poprzez zmiany nastroju, niechęć, rozdrażnienie, bóle brzucha. Okazuje się, że u około 5% kobiet PMS może nasilić się do tego stopnia, że przerodzi się w przedmiesiączkowe zaburzenie dysfotyczne, czyli PMDD. Okazuje się, że nasilenie PMDD może być tak męczące, że w skrajnych przypadkach prowadzi do zaburzeń w wykonywaniu codziennych czynności, a cierpiąca na nie kobieta może np. nie być w stanie wstać z łóżka czy iść do pracy.

Skąd bierze się PMDD

Badania nad mechanizmami warunkującymi wystąpienie PMS i PMDD stanowią zainteresowanie wielu grup badawczych na całym świecie. Na chwilę obecną naukowcy przychylają się stwierdzenia, że przyczyną wystąpienia PMS i jego cięższej odmiany – PMDD – jest nieprawidłowa odpowiedź komórkowa na działanie estrogenu i progesteronu. Hormony aktywują receptory, które pobudzają lub hamują inne komórki. Przykładowo estrogen stymuluje komórki w sposób, który pobudza je do „puchnięcia”, czyli gromadzenia wody. Progesteron z kolei wpływa na pracę jelit, przyczyniając się np. do wywoływania wzdęć. Hormony płciowe wpływają również na układ nerwowy, oddziałując na neuroprzekaźniki w mózgu – serotoninę i kwas GABA. To właśnie serotonina i kwas gamma – aminomasłowy (GABA) odpowiadają za samopoczucie i koncentrację. W wyniku spadku stężenia wyżej wymienionych neuroprzekaźników dopada nas zły humor, nastrój pogarsza się, mogą pojawić się stany lękowo-depresyjne.

Objawy PMDD

Do najczęściej występujących objawów PMDD zalicza się:

• spadek nastroju w II fazie cyklu,
• poczucie bezsilności,
• niezdolność do pracy,
• obrzmienie piersi,
• obrzęki (zwłaszcza kostek, stóp, palców),
• silne bóle podbrzusza.

Co istotne, objawy ustępują kilka godzin po pojawieniu się miesiączki! Jeśli obserwujesz u siebie gwałtowne pogorszenie nastroju, zwłaszcza w II fazie cyklu, warto udać się do ginekologa na konsultację. Być może cierpisz na PMDD.

Jak leczy się PMDD

Leczenie PMDD musi być kontrolowane przez lekarza. W zależności od nasilenia objawów leczenie może przybrać różne formy. W sytuacji, gdy pacjentce dokucza opuchlizna wynikająca z nadmiernego gromadzenia się wody w tkankach, zaleca się np. stosowanie środków moczopędnych, które przyspieszą wydalanie nadmiaru wody z tkanek. Lekarz może zalecić również przyjmowanie preparatów progesteronu, witamin oraz wzbogacić dietę w kwasy nienasycone. W przypadku występowania objawów polegających na zmianach nastroju można sięgać po preparaty ziołowe dostępne bez recepty. W sytuacji, gdy zaburzenia dezorganizują życie i uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie, warto udać się do psychiatry, który wprowadzi leczenie oparte na podaży antydepresantów, pozwolą one na uregulowanie zmiennego nastroju. Nie warto bagatelizować objawów PMDD – w przypadku ich wystąpienia niezwłocznie udaj się do lekarza, który pomoże dobrać odpowiedni model leczenia.