Osteoporoza to choroba układu szkieletowego, która polega na zmniejszeniu gęstości mineralnej kości. Ubytek masy kostnej powoduje z kolei większe uwrażliwienie na złamania i wszelkiego rodzaju inne urazy. Do najczęstszych jej objawów należą bóle kończyn, kręgosłupa, obniżenie wzrostu czy łamliwość kości, do której dochodzi podczas wykonywania codziennych, niezbyt obciążających czynności.

Wedle danych pochodzących z 2013 roku przedstawionych przez Ministerstwo Zdrowia, w Polsce na osteoporozę cierpi co 4. kobieta i ponad 13% mężczyzn. Porowatość kości występuje u osób szczególnie po 50. roku życia i, jak widać, dotyczy szczególnie kobiet. Poza płcią żeńską i wiekiem do czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia „cichego złodzieja kości”, należą:

• niedobory hormonalne,
• dieta uboga w wapń,
• szczupła budowa ciała,
• brak aktywności fizycznej,
• nadużywanie alkoholu,
• palenie papierosów,
• cukrzyca,
• nadczynność tarczycy,
• choroby reumatyczne,
• przyjmowanie leków przeciwpadaczkowych czy glikokortykosteroidów.

Żeby uchronić się przed złamaniami osteoporotycznymi bądź zminimalizować uszczerbek na zdrowiu, który może być wynikiem osteoporozy, należy po 45. roku życia wykonać badanie określające gęstość kości. Profilaktyka polega ponadto na włączeniu do diety odpowiedniej ilości wapnia i witaminy D. Głównym źródłem wapnia są: mleko, sery żółte, twarogi, ryby (makrela, łosoś, sardynki), pieczywo i rośliny strączkowe. Również pokłady witaminy D można znaleźć w wyżej wymienionych rybach, a także jajach czy maśle. W przypadku osób w podeszłym wieku do profilaktyki zalicza się również oszacowanie, które czynności przesadnie nadwyrężają układ szkieletowy oraz redukcja tych zajęć, przy których łatwiej o upadek.