W prawidłowej ciąży ilość płynu owodniowego zmienia się w trakcie jej trwania. Za prawidłowe wartości uznaje się stan, gdy wód płodowych przybywa systematycznie i ich objętość nie przekracza dwóch litrów w trzecim trymestrze ciąży. Jeżeli ilość płynu owodniowego przekracza dwa litry, wówczas mamy do czynienia z tzw. wielowodziem.

Najczęściej patologia ta współistnieje z różnymi wadami rozwojowymi płodu. Wśród najczęściej spotykanych wad płodu stwierdzanych wraz z wielowodziem znajdują się wady ośrodkowego układu nerwowego i przewodu pokarmowego.

Wielowodzie częściej zdarza się w ciążach bliźniaczych, u kobiet chorych na cukrzycę, z ciężką postacią konfliktu serologicznego, z chorobami nerek. Objawami wielowodzia mogą być: zbyt duży obwód brzucha w porównaniu z wiekiem ciążowym, twarda i napięta macica, nadmierna ruchomość płodu, trudności w wysłuchaniu tętna płodu. Ze względu na dużą ilość wód może dojść do wielu powikłań w trakcie porodu np. nieprawidłowego wstawiania się główki płodu, wypadnięcia pępowiny i in. 

Nadmierne rozciągnięcie mięśnia macicy w czasie ciąży powikłanej wielowodziem, może być przyczyną osłabionej czynności skurczowej macicy, powodując przedłużający się pierwszy okres porodu, jak również zwiększa ryzyko nieprawidłowego kurczenia się macicy po porodzie, co stanowi zagrożenie wystąpieniem silnych, groźnych dla życia krwotoków. Ilość płynu owodniowego określana jest na podstawie badania ultrasonograficznego.

Dalsze postępowanie uzależnione jest od szybkości i wielkości przyrostu wód płodowych. Jeżeli tempo to jest bardzo szybkie można dokonać amnioredukcji polegającej na dokonaniu punkcji pęcherza płodowego i powolnym odpuszczeniu nadmiaru płynu.

W przypadku, gdy następuje nadmierny przyrost brzucha w ciągu kilku dni wraz z takimi objawami jak uczucie rozpierania, ucisku, bolesność brzucha należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Może to sugerować o wystąpieniu ostrego wielowodzia, które stanowi poważne zagrożenie dla dalszego przebiegu ciąży a nawet dla życia matki i płodu.

Po wykonaniu ultrasonografii położniczej lekarz określi ilość płynu owodniowego i podejmie odpowiednie decyzje.

W przypadku wielowodzia, tak jak w każdym powikłaniu ciąży, konieczne są częstsze wizyty lekarskie. Wielowodzie o umiarkowanym nasileniu nie wymaga interwencji i możliwe jest leczenie zachowawcze.

Ciężarnej można jedynie zalecić prowadzenie oszczędzającego trybu życia oraz obserwację powiększania się brzucha i ewentualnych innych objawów.