Choroba odzwierzęca wywołana przez drobnoustrój toksoplazma gondi.
Objawy i przebieg toksoplazmozy w ciąży
Toksoplazmoza to choroba przebiegająca najczęściej bezobjawowo. Może mieć postać ostrą lub przewlekłą. Przewlekła postać choroby nie stanowi zagrożenia przeniesienia zakażenia na dziecko. Ryzyko to występuje w przypadku ostrego przebiegu choroby podczas ciąży.
Ryzyko zakażenia płodu wzrasta wraz z wiekiem ciążowym i w III trymestrze ciąży osiąga około 90%. Przezłożyskowe przenikanie drobnoustrojów do płodu może być przyczyną zakażenia płodu co powoduje u niego toksoplazmozę wrodzoną objawiająca się szeregiem wad ogólnorozwojowych.
Zakażenie do którego dojdzie w I trymestrze ciąży (przed 16 tygodniem ciąży) najczęściej kończy się poronieniem samoistnym, natomiast w późniejszej ciąży może spowodować wady rozwojowe u płodu. Źródłem zakażenia jest najczęściej niedogotowane mięso, odchody zwierzęce czy niedomyte warzywa zawierające toksoplazmy.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć toksoplazmozę w ciąży
Jeżeli istnieje podejrzenie, iż kobieta może chorować na toksoplazmozę lub istnieją czynniki ryzyka zakażenia, należy zgłosić to lekarzowi. W celu określenia czy kobieta posiada przeciwciała po przebytym zakażeniu lub czy znajduje się w ostrej fazie toksoplazmozy lekarz prowadzący zleca przeprowadzenie odpowiednich testów określających swoiste dla toksoplazmozy przeciwciała IgG i IgM.
W zależności od otrzymanego wyniku określa on dalsze postępowanie. Jeżeli IgM jest dodatnie istnieje podejrzenie świeżego zakażenia co jest zagrożeniem dla płodu i wówczas przeprowadza się dalszą diagnostykę polegającą na badaniu ultrasonograficznym płodu oraz amniopunkcji.
Ujemny wynik IgM a dodatni IgG świadczy o dawno przebytym zakażeniu i nie stanowi dla płodu żadnego zagrożenia. Ujemny wynik zarówno IgM jak i IgG wskazują na to, iż zakażenie do tej pory nie wystąpiło.
Leczenie toksoplazmozy w ciąży
Należy pamiętać o tym, że każda kobieta ciężarna jest zagrożona zakażeniem toksoplazmozą i dlatego bardzo ważna jest odpowiednia profilaktyka. Unikanie obcowania ze zwierzętami, jedzenia surowego lub niedosmażonego mięsa (tatar, befsztyki), dokładna higiena przygotowywania żywności, mycie warzyw i owoców oraz częste mycie rąk pozwoli na ograniczenie ryzyka zakażenia.
Na zakażenie szczególnie narażone są kobiety posiadające koty, ze względu na to, iż kocie odchody uznawane są za najbardziej zakaźne, gdyż koty są gospodarzem i rezerwuarem drobnoustrojów. Nie znaczy to, iż każda kobieta ciężarna musi się pozbyć kota z domu.
W zupełności wystarczy szczególna dbałość o czystość kociej kuwety, jak również dokładne mycie rąk po zabawach z nim.
