Przebieg choroby i jej objawy u kobiet ciężarnych nie różnią się od tego, który ma miejsce u dzieci i osób dorosłych. Widocznymi objawami ospy wietrznej są pojawiające się na ciele czerwone plamki, następnie ulegają one przekształceniu w grudki, które z czasem wypełniają się płynem surowiczym, po czy swędzący pęcherz zmienia się w krostę, która z czasem ulega wyschnięciu i powstaje strupek. Strupek z czasem odpada. Na skórze po strupku mogą pozostać blizny bądź przebarwienia. Z czasem najczęściej znikają.

Dodatkowo bardzo często pojawiają się objawy takie jak: ból mięsni, dreszcze, stany podgorączkowe oraz gorączka, biegunka czy wymioty. Ciąża a ospa wietrzna- różne aspekty W sytuacji gdy kobieta ciężarna chorowała już na ospę wietrzną, przed zajściem w ciążę, nie istnieje ryzyko kolejnego zachorowania oraz jakiekolwiek niebezpieczeństwo dla płodu. Przechorowanie ospy wietrznej zostawia odporność na całe życie.

W przypadku gdy kobieta ciężarna nie chorowała wcześniej na ospę wietrzną, powinna swoją sytuację skonsultować z lekarzem ginekologiem bądź specjalistą od chorób zakaźnych. Na podstawie wyników badań z krwi, można wywnioskować czy kobieta nigdy nie chorowała na ospę czy już ją przechorowała. W chwili obecnej możliwe jest zażycie surowicy (do 96 godzin, od kontaktu z osobą chorą), która może pomóc w złagodzeniu objawów choroby bądź nie doprowadzi do jej rozwoju.

W przypadku kobiet ciężarnych, które nie przechorowały ospy, a uległy w ciąży zakażeniu, konieczne jest przebywanie na oddziale zakaźnym w szpitalu. W sytuacji gdy przebieg choroby jest ciężki podobnie jak i objawy konieczne jest włączenie leków doustnych.

Sytuację te należy szczególnie obserwować gdyż stanowi ona zagrożenie dla rozwijającego się w łonie matki płodu. Ryzyko zachorowania płodu istniej w pierwszych 10 tygodniach ciąży, następnie jest ono znikome.

Ospa wietrzna i jej skutki dla płodu Wśród najczęściej spotykanych skutków ospy wietrznej, która dotknęła matkę podczas ciąży zaliczamy: noworodkową ospę wietrzną, półpasiec dziecięcy oraz wrodzony zespół ospy wietrznej. Profilaktyka W przypadku gdy kobieta już chorowała na ospę wietrzną jest małe ryzyko zachorowania wtórnego. W jej krwi krążą właściwe przeciwciała. Jeśli nie chorowała i jest tego pewna bądź nie wie czy chorowała koniecznym jest zbadanie surowicy na obecność przeciwciał anty-VZV klasy IgG.

W sytuacji gdy wynika badania wykaże ich brak stosuje się ZIG (1000mg), który zmniejsza prawdopodobieństwo przedostania się wirusa przez łożysko. Podaje się także do immunoglobulinę. Koniecznym jest u kobiet w ciąży kontrolowanie rozwoju płodu (badanie USG). Kobiety, które nie maja pewności co do kwestii przechorowania ospy wietrznej bądź są pewne, iż na nią nie chorowały powinny zaszczepić się przeciwko niej przed planowanym zajściem w ciążę. Warto w tej kwestii skontaktować się z lekarzem!