W przypadku dzieci urodzonych przed 32. tygodniem ciąży, tzw. wcześniaków, leukomalacja okołokomorowa, wykrywana jest w trakcie badania USG. Jest to jedna z najczęściej występujących i znanych form/zaburzeń, prowadzących do uszkodzenia mózgu u tych dzieci.
Objawy i przebieg leukomalacji okołokomorowej
Co ważne, pierwsze badanie USG, nie jest w stanie pokazać, czy doszło do uszkodzenia mózgu, konieczne są kolejne badania, uwidaczniające torbiele. W chwili obecnej nie ma możliwość zregenerowania czy naprawienia uszkodzonych obszarów tkanki mózgowej dziecka.
Czym jest leukomalacja okołokomorowa?
Prawie u każdego wcześniaka, w mózgu dochodzi do uszkodzeń tkanki mózgowej (torbieli), które rozwijają się i uwidaczniają w badaniu USG od trzeciego do szóstego tygodnia życia. Zmiany te- torbiele, mają tendencję do zlewania się i łączenia, tworząc obszary zwapnienia. Właśnie te torbiele określamy jako leukomalacją okołokomorową.
Sytuacjami sprzyjającymi rozwojowi leukomalacji okołokomorowej są między innymi:
- infekcje wirusowe czy bakteryjne matki w trakcie ciąży,
- oddzielenie łożyska,
- infekcje okołoporodowe,
- brak dopływu krwi i tlenu do płodu,
- wylew dokomorowy trzeciego bądź czwartego stopnia,
- niskie cienieni krwi płodu w trakcie ciąży,
- zaburzenia oddychania i wiele innych.
Leczenie leukomalacji okołokomorowej
Leczenie i życie dziecka z leukomalacją okołokomorową
W chwili obecnej nie ma możliwości regeneracji obszarów uszkodzonej tkanki mózgowej u dziecka. Sposób funkcjonowania dziecka jest w dużej mierze zależny od rozległości uszkodzenia oraz zajętego obszaru mózgu. W większości przypadków, dzieci te przedstawiają w późniejszym okresie różnego rodzaju niedobory rozwojowe (problemy z poruszaniem się, kontrolowaniem ruchów, problemy z mówieniem czy pobieraniem pokarmów). Wraz z rozwojem dziecka objawy te mogą ulegać nasileniu, pojawiają się problemy z uczeniem się, rozumieniem, kojarzeniem czy poruszaniem.