Przedstawiamy rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie zakażeń przenoszonych drogą płciową w położnictwie i ginekologii. Opracowane rekomendacje mają ułatwić zapobieganie, diagnostykę oraz leczenie chorób przenoszonych drogą płciową. [Opracowanie powstało w 2005 roku, niektóre zalecenia mogą być już nieaktualne]
Spis treści:
- Zapobieganie i kontrola chorób przenoszonych drogą płciową
- Badanie w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową
- Leczenie zakażeń przenoszonych drogą płciową
- Szczegółowe rekomendacje PTG dotyczące leczenia chorób przenoszonych drogą płciową
Zapobieganie i kontrola chorób przenoszonych drogą płciową
Zapobieganie i kontrola chorób przenoszonych drogą płciową opiera się na następujących zasadach:
- edukacji i poradnictwie dotyczącym promocji bezpiecznych zachowań seksualnych,
- identyfikacji bezobjawowych osób zakażonych i/lub z objawami klinicznymi, które same nie szukają możliwości diagnostyki i leczenia,
- skutecznej diagnostyki i leczenia osób zakażonych,
- identyfikacji, oceny, poradnictwa i leczenia partnerów seksualnych osób zakażonych chorobami przenoszonymi drogą płciową,
- szczepieniach poprzedzających ekspozycję osób zagrożonych chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Poradnictwo i leczenie chorób przenoszonych drogą płciową powinno być prowadzone z zachowaniem zasady poufności. Wszystkie procedury diagnostyczne oraz lecznicze u osób podejrzanych lub zakażonych chorobami przenoszonymi drogą płciową mogą być przeprowadzone po uprzednim uzyskaniu świadomej, pisemnej zgody osoby konsultowanej.
Badanie w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową
Pełne badanie w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową obejmuje:
- wywiad dotyczący objawów klinicznych,
- informacje na temat przebytych chorób przenoszonych drogą płciową,
- wywiad dotyczący zachowań seksualnych: aktualni partnerzy, rodzaj kontaktów, stosowanie barierowych środków antykoncepcyjnych,
- obecność objawów chorób przenoszonych drogą płciową u partnerów seksualnych,
- stosowane w przeszłości i aktualnie leki ( antybiotyki, inne leki przeciwbakteryjne lub przeciwwirusowe),
- znane uczulenia na leki,
- wywiad dotyczący czynników ryzyka zakażenia HIV i/lub wirusowego zapalenia wątroby typu B,
- wywiad dotyczący przeszłości położniczej, przebytych chorób kobiecych i wykonanych badań przesiewowych (badania cytologicznego, ultrasonografii i mammografii).
Wskazania do pełnego badania w kierunku chorób przenoszonych droga płciową:
- rozpoznanie jakiejkolwiek choroby przenoszonej drogą płciową,
- stwierdzenie ryzykownych zachowań w zakresie nabycia choroby przenoszonej drogą płciową ( duża liczba partnerów seksualnych lub partner z rozpoznanym zakażeniem przenoszonym drogą płciową),
- udział w prostytucji,
- zgłoszenie gwałtu lub wykorzystywania seksualnego,
- obecność objawów wskazujących na możliwość zakażenia przenoszonego drogą płciową,
- kontakty seksualne z osobą, u której wystąpiły objawy wskazujące na możliwość zakażenia przenoszonego drogą płciową.
Zaleca się wykonanie rutynowego badania przy podejrzeniu zakażenia przenoszonego drogą płciową w kierunku:
- Chlamydii,
- Rzeżaczki,
- Kiły,
- Zakażenia HIV.
Dodatkowo, gdy wskazują na to objawy lub wywiad chorobowy w kierunku:
- Bacterial vaginosis,
- Grzybiczego zapalenia sromu i pochwy,
- Rzęsistkowicy,
- Opryszczki płciowej,
- Świerzbu,
- Wszawicy łonowej,
- Mieczaka zakaźnego,
- Ziarniniaka pachwinowego,
- Wirusowego zapalenia wątroby typu B.
Decyzja o tym, które z powyższych badań należy wykonać powinna wynikać z:
- częstości występowania zakażeń w lokalnej populacji,
- możliwości przeprowadzenia tych badań,
- Skuteczne zapobieganie i rozpoznanie zakażeń przenoszonych drogą płciową powinno być oparte na wynikach przeprowadzonych (tam, gdzie jest to możliwe) badań laboratoryjnych.
Leczenie zakażeń przenoszonych drogą płciową
Zasady leczenia zakażeń przenoszonych drogą płciową:
- leczenie należy rozpocząć podczas pierwszej wizyty, jeżeli istnieje możliwość potwierdzenia zakażenia,
- tam,gdzie jest to możliwe należy dążyć do zastosowania leku w pojedynczej dawce,
- pacjent powinien zostać poinformowany o konieczności unikania kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia do czasu, gdy istnieje ryzyko przekazania infekcji innym lub nawrotu zakażenia,
Identyfikacja partnera:
- identyfikację partnera należy brać pod uwagę w każdym przypadku potwierdzonej choroby przenoszonej drogą płciową
- decyzja, którzy z partnerów seksualnych powinni być poddani badaniu zależy od rodzaju patogenu, znajomości jego okresu inkubacji i wywiadu,
Kontrola po leczeniu:
- powinna być przeprowadzona w każdym potwierdzonym przypadku choroby przenoszonej drogą płciową
Szczegółowe rekomendacje PTG dotyczące leczenia chorób przenoszonych drogą płciową
HIV/AIDS
Badania w kierunku zakażenia HIV są zalecane i powinny być proponowane wszystkim osobom zgłaszającym się do poradni chorób przenoszonych drogą płciową. Wszystkim kobietom ciężarnym należy proponować dobrowolne badanie w kierunku zakażenia HIV podczas pierwszej wizyty w okresie prenatalnym.
Diagnostyka zakażeń HIV powinna być prowadzona z zachowaniem zasad poradnictwa przed i po wykonaniu badań. Leczenie kobiet zakażonych HIV powinno być prowadzone w interdyscyplinarnych zespołach i w ośrodkach specjalistycznych. U kobiet zakażonych HIV należy wykonywać wymaz cytologiczny co 6 miesięcy i badanie kolposkopowe 1 raz w roku.
Kiła
1) Kiła wczesna
Terapia pierwszego rzutu.
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U i.m./ w jednej dawce
Lub
Penicylina prokainowa 600 000 U i.m./ dziennie przez 10-14 dni ( dla otyłych pacjentów dawka dzienna penicyliny prokainowej wynosi 1,2 mln U)
Lub
Penicylina benzylowa 1 mln U i.m./dziennie przez 10-14 dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Doksycyklina 200 mg dziennie przez 14 dni
Lub
Tetracyklina 500 mg 4 razy dziennie przez 14 dni
Lub
Azytromycyna 500 mg dziennie przez 10 dni
2) Kiła późna
Terapia pierwszego rzutu:
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U i.m./ tygodniowo,podawane w dniu 1,8 i 15
Lub
Penicylina prokainowa 600 000 U i.m./dziennie przez 17-21 dni
Lub
Penicylina benzylowa 1 mln U.m./dziennie przez 21 dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Doksycyklina 200 mg/dziennie, przez 21-28 dni
Lub
Teracyklina 500 mg,cztery razy dziennie przez 28 dni
Lub
Erytromycyna 500 mg, cztery razy dziennie przez 28 dni
Zaleca się wykonywanie testów serologicznych we wczesnym okresie ciąży u każdej kobiety oraz powtórzenie testu serologicznego w 28 tygodniu ciąży. W grupie kobiet, u których częściej obserwuje się zachowania ryzykowne rekomenduje się wykonanie testu serologicznego również po porodzie.
3) Leczenie kiły w ciąży:
Penicylina benzatynowa 2,4 mln U i.m./tydzień, podając w dniu 1 i 8
Lub
Penicylina prokainowa 600 000 – 1,2 mln U i.m./dziennie przez 10-14 dni
W przypadku uczulenia na penicyliny:
Azytromycyna 500 mg dziennie przez 10 dni
Lub
Ceftriakson 250-500 mg i.m. dziennie przez 10 dni
Zakażenia Chlamydia trachomatis
1) Zakażenia Chlamydia trachomatis:
Leczenie:
Azytromycyna 1g doustnie w pojedynczej dawce
Lub
Doksycyklina 100 mg doustnie dwa razy dziennie przez 7 dni
Leczenie alternatywne:
Erytromycyna 800 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7 dni
Lub
Ofloksacyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni
Lub
Lewofloksacyna 500 mg doustnie przez 7 dni
2) Zakażenia C. trachomatis u kobiet ciężarnych:
Azytromycyna 1 g doustnie, w jednej dawce
Lub
Erytromycyna 500 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7 dni
Lub
Amoksycylina 500 mg doustnie 3 razy dziennie przez 7 dni
Leczenie alternatywne:
Erytromycyna 800 mg doustnie 4 razy dziennie przez 7 dni
Lub
Erytromycyna 400 mg doustnie 4 razy dziennie przez 14 dni
3) Zakażenie C. trachomatis u noworodków:
Leczenie:
Erytromycyna 50 mg/kg/dz doustnie w 4 dawkach przez 14 dni
4) Zakażenie C. trachomatis u dzieci:
Leczenie:
U dzieci z wagą < 45 kg:
Erytromycyna 50 mg/kg/dz doustnie w 4 dawkach przez 14 dni
Rzeżączka
Leczenie:
Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej dawce
lub
Ciproflokacyna 500 mg doustnie w pojedynczej dawce
Lub
Spektomycyna 2 g i.m. w pojedynczej dawce
Lub
Cefixim 400 mg doustnie w pojedynczej dawce
Lub
Oflokacyna 400 mg doustnie w pojedynczej dawce
Leczenie alternatywne:
Amoksycylina 2 g lub 3 g doustnie, Probenecid 1 g doustnie w pojedynczej dawce
W przypadku stwierdzenia zakażenia rzeżączką zaleca się wykonanie testu w kierunku zakażenia kiłą oraz Chlamydia trachomatis.
Ciąża i karmienie piersią.
Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej dawce
Lub
Spektynomycyna 2 g i.m. w pojedynczej dawce
Lub
Amoksycylina 2 g lub 3 g doustnie plus probenecid 1 g doustnie w pojedynczej dawce
U każdej pacjentki z objawami zapalenia cewki moczowej należy wykonać badanie w kierunku zakażenia Neisseria gonorrhoeae oraz Chlamydia trachomatis.
Zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki.
Zalecane schematy leczenia:
Pierwszy epizod kliniczny opryszczki narządów płciowych
Acyklowir 400 mg doustnie trzy razy na dobę przez 7-10 dni,
Lub
Acyklowir 200 mg doustnie pięć razy na dobę przez 7-10 dni
Lub
Famcyklowir 250 mg doustnie trzy razy na dobę przez 7-10 dni
Lub
Walacyklowir 1 g doustnie dwa razy na dobę przez 7-10 dni
Nawracające zakażenie wirusem opryszczki narządów płciowych
Acyklowir 400 mg doustnie trzy razy na dobę przez 5 dni
Lub
Acyklowir 200 mg doustnie cztery razy n dobę przez 5 dni,
Lub
Famcyklowir 125 mg doustnie dwa razy na dobę przez 5 dni
Lub
Walacyklowir 500 mg doustnie dwa razy na dobę przez 3-5 dni
Lub
Walacyklowir 1 g doustnie raz na dobę przez 5 dni
Leczenie kobiet ciężarnych z pierwszym epizodem klinicznym opryszczki narządów płciowych:
W I-szym i w II-trymestrze ciąży zaleca się doustne lub dożylne stosowanie Acyklowiru w standardowych dawkach.
Kontynuacja leczenia Acyklowirem do czasu porodu zapobiega nawrotom zakażenia i pozwala ukończyć ciążę drogami i siłami natury.
Zakażenie wirusem opryszczki płciowej w trzecim trymestrze ciąży jest wskazaniem do ukończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego w terminie porodu. Jeżeli zakażenie nastąpiło w okresie 6 tygodni poprzedzających poród – należy zastosować leczenie Acyklowirem u matki i noworodka.
Zakażenia narządów płciowych wywołane wirusem brodawczaka ludzkiego:
Zasady ogólne
- rekomendowanym postępowaniem przy wykryciu koilocytów w wymazie cytologicznym lub rozpoznaniu zmian typu LSIL potwierdzonym w badaniu kolposkopowym jest wyczekiwanie i obserwacja,
- należy powtórzyć wymaz cytologiczny dwukrotnie w ciągu 12 miesięcy lub wykonać oznaczenie obecności DNA HPV w materiale pochodzącym z szyjki macicy po upływie roku od wykrycia LSIL,
- wskazaniem do rozpoczęcia leczenia jest obecność objawów klinicznych lub przetrwałe zakażenie utrzymujące się dłużej niż 12 miesięcy.
Zalecana terapia:
- w zakażeniu o charakterze przetrwałym i nawrotowym zaleca się stosowanie leczenia skojarzonego,
- kłykciny płaskie, kończyste można usunąć za pomocą: miejscowego wycięcia, krioterapii, laseroterapii lub elektrokauteryzacji techniką leep-loop
Do najskuteczniejszych metod farmakologicznego leczenia miejscowego zalicza się stosowanie:
- podofiliny w roztworze 5% - 25 % stosowanym na około 10 cm2 skóry zmienionej, raz w tygodniu przez 6 tygodni, czas aplikacji 1,5 do maksymalnie 4 godzin. Po aplikacji obszar leczony powinien być przemyty i osuszony,
- podofilotoksyny w roztworze 0,5 % stosowanym na około 10 cm2 skóry zmienionej, w 6 cyklach 3-dniowych. Między cyklami obowiązuje 4-dniowa przerwa,
- kwasu trójchlorooctowego w roztworze 80—90 % stosowanym raz w tygodniu w powtarzanych cyklach (terapia dopuszczalna u kobiet w ciąży),
- 5-Fluorouracylu w kremie 5 % stosowanym raz dziennie przez 7 dni, cykl powtarzany co 2-3 tygodnie,
- interferon alfa w iniekcjach domięśniowych i podskórnych podawanych bezpośrednio w okolicy zmienionej chorobowo,
- wybór terapii zależy od obrazu morfologicznego, rozległości i umiejscowienia zmian chorobowych.
Wrzód miękki
Zalecane leczenie:
Azytromycyna 1 g doustnie w pojedynczej dawce.
lub
Ceftriakson 250 mg domięśniowo w pojedynczej dawce,
Lub
Cyprofloksacyna 500 mg doustnie dwa razy na dobę przez 3 dni,
Lub
Erytromycyna 500 mg doustnie trzy razy na dobe przez 7 dni.
Ziarniniak pachwinowy
Zalecane leczenie:
Doksycyklina 100 mg doustnie dwa razy na dobę, przez co najmniej 3 tygodnie,
Lub
Trimetoprim łącznie z sulfametoksazolem – jedna tabletka 800 mg / 160 mg doustnie dwa razy na dobę przez co najmniej 3 tygodnie.
Leczenie alternatywne:
Cyprofloksacyna 750 mg doustnie dwa razy na dobę, przez co najmniej 3 tygodnie
Lub
Azytromycyna 1 g doustnie raz w tygodniu, przez co najmniej 3 tygodnie.
Ziarnica weneryczna pachwin
Zalecane leczenie:
Doksycyklina 100 mg doustnie dwa razy na dobę przez 21 dni
Lub
Erytromycyna 500 mg doustnie cztery razy na dobę przez 3 tygodnie
Lub
Azytromycyna w dawce 1 g doustnie raz w tygodniu przez 3 tygodnie
Świerzb
Leczenie:
Permetryna w kremie 5%,1 raz dz. przez 8-14 godz.
Lub
Lindan w emulsji, żelu lub maści 0,3% , przez 3 dni przez 12 godz.
Alternatywne leczenie:
Novoscabin, 10-procentowy krotamin lub maść Wilkinsona.
Wszawica łonowa
Leczenie:
Permetryna w kremie 1%, jednorazowo przez 10 min ( może być stosowana u kobiet w ciąży)
Lub
Lindan w płynie,kremie lub szamponie 1%, jednorazowo przez 4 minuty
Zakażenia i zapalenia sromu i pochwy
Bacterial vaginosis
Leczenie:
Kobiety nieciężarne
Klindamycyna w kremie 2% , 5 g dziennie przez 7 dni Lub Metronidazol 500 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni Lub Metronidazol 2 g doustnie, jednorazowo
Leczenie alternatywne:
Klindamycyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni
Kobiety ciężarne
Zalecane leczenie:
Metronidazol 250 mg doustnie 3 razy dziennie przez 7 dni Lub Klindamycyna w kremie 2%, 5 g dziennie przez 7 dni Lub Klindamycyna 300 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni
Zakażenie rzęsistkiem pochwowym
Zalecane leczenie.
Metronidazol 500 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7-10 dni Lub Metronidazol 2 g doustnie, jednorazowo
U kobiet ciężarnych
Metrinidazol 2 g doustnie, jednorazowo Lub Metronidazol 500 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni
Grzybicze zapalenie pochwy i sromu
Zalecane leczenie
Preparaty dopochwowe:
Nystatyna 100 000 j 1 tabl. przez 14 dni Lub Natamycyna 100 mg 1 tabl przez 3-6 dni Lub Klotrimazol 100 mg 1 tabl przez 6 dni Lub Klotrimazol krem 1% przez 14 dni Lub Ekonazol 500 mg 1 tabl przez 7-14 dni Lub Ekonazol 150 mg 1 tabl przez 3 dni Lub Izokonazol 300 mg 2 tabl jednorazowo Lub Tiokonazol 300 mg 1 tabl jednorazowo Lub Mikonazol 100 mg, 1 tabl przez 8-15 dni Lub Ketokonazol 200 mg 1 tabl przez 10 dni
Preparaty doustne:
Fluconazol tabl 100 mg 1 raz dziennie przez 14 dni Lub Flukonazol tabl 150 mg jednorazowo ( w razie potrzeby można powtórzyc po 3 i 14 dniach ) Lub Itrakonazol 100 mg, 2 tabl 2 razy dziennie, przez 1 dzień
U kobiet w ciąży:
Leczenie miejscowe:
Nystatyna 100 000 j, 1 tabl. przez 10-14 dni
Lub
Natamycyna 100 mg 1tabl przez 3-6 dni
Lub
Klotrimazol 100 mg 1 tabl przez 6 dni
lub
Klotrimazol 500 mg 1 tabl jednorazowo
Lub
Inne preparaty zawierające azole przez 7 dni
Leczenie doustne:
Flukonazol tabl 150 mg jednorazowo
Leczenie doustne u kobiet karmiących piersią jest przeciwwskazane
Nawrotowe grzybicze zapalenie pochwy i sromu
Flukonazol 150 mg doustnie, jednorazowo, powtórzyc po 3 i 14 dniach ,następnie powtarzane w okresie około miesiączkowym przez 6 kolejnych miesięcy
Stany zapalne narządów miednicy mniejszej.
Zasady ogólne:
- Mimo dużej skuteczności leczenia ambulatoryjnego zaleca się leczenie pacjentek ze stanami zapalnymi narządów miednicy mniejszej w oddziałach szpitalnych.
- W przypadku leczenia ambulatoryjnego zaleca się przeprowadzenie badania kontrolnego po 2-3 dniach od rozpoczęcia leczenia, a następnie w razie jej korzystnego przebiegu 4-6 dni po jej zakończeniu.
Leczenie ambulatoryjne:
Cefoksytyna 2 g i.m. + 1 g probenecidu doustnie jednorazowo Lub Ceftriakson 250 mg i.m. lub inna cefalosporyna trzeciej generacji + Doksycyklina 100 mg 2 razy dziennie przez dalsze 2 tygodnie lub Ofloksacyna 400 mg doustnie 2 x dziennie przez 2 tygodnie plus Metronidazol 500 mg doustnie 2 razy dziennie przez 14 dni.
Leczenie szpitalne:
Cefoksytyna 2 g dożylnie co 6 godz. lub inne cefalosporyny 2 g dożylnie co 12 godz. i dodatkowo Doksycyklina 100 mg co 12 godz doustnie lub dożylnie Lub Klindamycyna 900 mg dożylnie co 8 godz i dodatkowo Gentamycyna i.m. lub i.v. 2 mg/kg, a następnie 1,5 mg/kg co 8 godz.
U kobiet ciężarnych oraz matek karmiących piersią należy brać pod uwagę niekorzystne skutki uboczne stosowanej terapii dla płodu i noworodka/niemowlecia