Choć nadal nie do końca wiadomo, co powoduje PMS (ang. premenstrual syndrome) jedna z najbardziej popularnych hipotez mówi, że winne są zaburzenia hormonalne końcowej fazy cyklu. A konkretniej - spadek progesteronu i estrogenu. Wiadomo również, że PMS może być dziedziczny (jeśli twoja mam lub babcia cierpiały na PMS, prawdopodobieństwo, że zespół wystąpi u ciebie, wzrasta).

Na kilka dni przed

Objawy PMS najczęściej pojawiają się na kilka - kilkanaście) dni przed miesiączką (w cyklu trwającym 28 dni ok. 14-16 dnia)  i ustępują wraz z początkiem krwawienia. Opisano ich ponad 150, dlatego warto podzielić je na dwie grupy – objawów fizycznych i objawów psychicznych.

Do najczęściej występujących objawów fizycznych zaliczamy: zmęczenie, utratę apetytu, bóle i nadwrażliwość piersi, bóle kręgosłupa, bóle brzucha, uczucie wzdęcia, zaparcia, biegunki, obrzęki, pojawianie się wyprysków na skórze twarzy, bóle głowy, nadmierną potliwość i szybsze przetłuszczanie się włosów.

Obrzęki (a także wzrost masy ciała o 1-3 kg) ma związek z zatrzymywaniem wody w organizmie. Kobiety często skarżą się na opuchniecie dłoni (np. nie mogą ściągnąć pierścionków, które zwykle są luźne), stóp (np. noszenie dopasowanego obuwa powoduje pojawianie się odcisków) i brzucha (spodnie i spódnice, które zazwyczaj są dobre, nagle stają się za ciasne). Wraz z pojawieniem się krwawienia uczucie ciężkości i opuchnięcia powoli znika.

Objawy nie tylko fizyczne

Do najczęściej występujących objawów psychicznych należą: rozdrażnienie, płaczliwość, poczucie braku sensu,  smutek, dysforia (przeciwieństwo euforii), przygnębienie, huśtawki nastrojów.

Końcówka cyklu u kobiet, które cierpią na PMS, jest często bardzo depresyjna. Z tego powodu zaleca się kilkumiesięczne prowadzenie „kalendarzyka nastrojów”, czyli zapisywanie swoich emocji. Jeśli okaże się, że należymy do grupy kobiet, które zazwyczaj przed miesiączką mają gorsze nastroje, będziemy mogły odpowiednio się przygotować np. uprzedzić domowników czy zaplanować czas tak, żeby nie zostawiać sobie nadmiaru obowiązków czy podejmowania trudnych decyzji na czas, w którym przypada PMS.

Prócz objawów psychicznych i fizycznych czasem występują także zachcianki np. na smażone (frytki, mięsa) lub słodkie (czekolada, ciasta).

Nie zawsze tak samo

W jednym miesiącu czujesz się dobrze, w innym boli cię brzuch, a w kolejnym nie boli cię nic, ale jesteś bardzo zmęczona i rozdrażniona – ta zmienność objawów jest zupełnie normalna, choć nie do końca zbadana. Widomo, że objawy PMS mogą się różnić w zależności od stanu zdrowia, stylu życia (np. tego, czy się gimnastykujesz lub czy jesteś bardzo zestresowana), a nawet pory roku.

Dawniej uważano, że najbardziej dotkliwe objawy PMS występują u nastolatek. Dziś wiemy, że to nieprawda – wymienione wyżej objawy mogą występować u każdej miesiączkującej kobiety bez względu na jej wiek.

U większości kobiet symptomy nie są tak dokuczliwe, by powodowały konieczność rezygnacji z pracy zawodowej i wykonywania domowych obowiązków. Zdarza się jednak, że bóle brzucha lub głowy (migrenowe) są tak silne, że wymagają wizyty u lekarza i pójścia na kilkudniowe zwolnienie lekarskie.

Z częścią nieprzyjemnych objawów można skutecznie walczyć, o czym piszemy w kolejnym  artykule.