Nowotwory lokalizujące się w obrębie trzonu macicy najczęściej dotyczą kobiet w wieku około i pomenopauzalnym. Jest to związane ze stymulacją rozrostu endometrium przez estrogeny, zwłaszcza przy niedoborze progesteronu. Do czynników ryzyka zalicza się dodatkowo otyłość – najistotniejszy czynnik ryzyka, cukrzycę, nadciśnienie, nierództwo, późną menopauzę – po 52 roku życia, cykle bezowulacyjne, zespól policystycznych jajników, leczenie tamoxifenem, choroby powodujące zaburzenia funkcji wątroby. Otyłość jest ważnym czynnikiem ryzyka ze względu na to, że w tkance tłuszczowej dochodzi do zamiany androstendionu (produkowanego w jajniku) w estrogen stymulujący rozrost błony śluzowej macicy.

Objawy

Objawy mogące sugerować zaburzenia rozrostu nowotworowego to przede wszystkim nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych, czasem mogą się dołączyć dolegliwości bólowe.

Diagnostyka

Diagnostyka obejmuje badanie ultrasonograficzne sondą dopochwową z pomiarem grubości endometrium, ocenia się je jako pogrubiałe jeżeli szerokość przekracza 4-5mm u kobiet w wieku pomenopauzalnym, niestosujących hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) lub powyżej 8 mm u kobiet stosujących HTZ. Gdy grubość przekracza 12mm istnieje dużo prawdopodobieństwo istnienia zmiany nowotworowej. Ostateczne rozpoznanie może być postawione na podstawie badania histopatologicznego materiału, który uzyskuje się podczas wyłyżeczkowania kanału szyjki i trzonu macicy.

Leczenie

Leczenie jest uzależnione od stopnia zaawansowania guza. W przypadkach mniej zaawansowanych podstawą jest leczenie operacyjne, polegające na wycięciu macicy z przydatkami.
W przypadku gdy zmiany są zaawansowane z naciekiem na otaczające struktury, leczenie jest złożone - połączenie metod chirurgicznych z chemioterapią, radioterapią i hormonoterapią. Leczenie z zastosowaniem progestagenów jest uzupełniające i powoduje zmniejszenie masy guza, szczególnie dobrze reagują na to leczenie guzy o wysokim zróżnicowaniu i dojrzałości komórek.