O zakażeniu układu moczowego mówimy, gdy w moczu obecne są bakterie w takiej liczbie, która wskazuje na ich namnażanie się w układzie moczowym.
Przyczyną zakażenia są bakterie gram-ujemne. Zazwyczaj rozwijają się drogą wstępującą.
Wśród postaci klinicznych zakażenia układu moczowego zaliczamy bezobjawowy bakteriomocz, bezobjawowe zapalenie układu moczowego, zakażenie dolnego odcinka układu moczowego, ostre odmiedniczowe zapalenie nerek oraz przewlekłe odmiedniczokowe zapalenie nerek.
Zarówno bakteriomocz jak i bezobjawowe zapalenie układu moczowego cechują się znamienną ilością bakterii w moczu. W zapaleniu układu moczowego występuje dodatkowo ropomocz. W przypadku zakażenia dolnego odcinka układu moczowego mamy do czynienia z bakteriomoczem, ropomoczem, zwiększoną częstotliwością oddawania moczu, niepokojem oraz bólem przy oddawaniu moczu. Czasem odnotowuje się krwiomocz.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek cechuje się okresowym bakteriomoczem i ropomoczem, upośledzeniem czynności nerek. W konsekwencji może prowadzić do nadciśnienia.