W okresie przekwitania obserwuje się zarówno znaczne obniżenie zainteresowania seksem jak również czasami znaczne jego zwiększenie. Stopień nasilenia libido zależy w znacznej mierze od indywidualnego podejścia kobiety do spraw związanych ze współżyciem.

Obniżony popęd płciowy w tym okresie najczęściej spowodowany jest zaburzeniami wydzielania hormonów płciowych, a w szczególności znacznym obniżeniem poziomu estrogenów, które odpowiedzialne są za prawidłowe rozpulchnienie oraz nawilżenie pochwy.

Zanikowe zapalenie pochwy oraz inne schorzenia w obrębie narządu rodnego, a w szczególności te, których leczenie wymagało przeprowadzenia zabiegu operacyjnego, mogą stanowić przeszkodę w odbywaniu stosunków płciowych, powodując czasami nawet ból, a tym samym ograniczenia zainteresowania seksem.

Na znaczne osłabienie libido mogą wpłynąć również choroby ogólnoustrojowe oraz zażywane w związku z tym leki. Poza tym dolegliwości związane z przechodzeniem klimakterium jak drażliwość, nerwowość, uderzenia gorąca i in. mogą powodować niechęć do współżycia. Pewna grupa kobiet po menopauzie wykazuje zwiększone libido.

Związane jest to w dużej mierze z faktem, iż nie istnieje już zagrożenie niepożądaną ciążą. Rozluźnienie psychiczne sprawia, że uczucie przyjemności i satysfakcji ze stosunków płciowych jest o wiele większe.

W przypadku poważnych zaburzeń seksualnych związanych z obniżeniem popędu płciowego, warto zgłosić się do lekarza po poradę. W zależności od przyczyn tej patologii lekarz zaleci odpowiednią kurację lekową, bądź też zaproponuje konsultację u lekarzy innych specjalności jak psycholog czy psychiatra.

W przypadku, gdy przyczyną są zaburzenia o podłożu psychologicznym zazwyczaj stosuje się leki przeciwdepresyjne i uspokajające, natomiast, gdy mamy do czynienia z zaburzeniami spowodowanymi obniżeniem hormonów płciowych, należy wprowadzić odpowiednią hormonalną terapię zastępczą (HTZ), która może mieć korzystne działanie psychobiologiczne.

Niestety wiele par zaburzenia seksualne w starszym wieku traktują jako naturalne następstwo fizjologicznego starzenia się organizmu, nie zdając sobie sprawy z tego, iż w dużej mierze satysfakcja z życia erotycznego leży w sferze psychologicznej i zależy od ich nastawienia do spraw seksu.

Akceptacja własnego ciała, umiejętność porozumienia się z partnerem, jak również szczere rozmowy o swoich potrzebach pozwolą na znaczne ograniczenie zaburzeń libido.