Wykorzystanie ultradźwięków w medycynie pozwoliło na wprowadzenie nowych metod diagnostycznych. Okazało się ono przełomem w dziedzinie obrazowej diagnostyki nieinwazyjnej. Po raz pierwszy wykorzystano je w roku 1958, kiedy to ginekolog J. Donald oraz fizyk T. Brown stworzyli pierwszy aparat wysyłający fale ultradźwiękowe. Umożliwiał on obrazowanie dwuwymiarowe ciąży oraz dużych guzów jajników i macicy. Pierwszy ultrasonograf umożliwiający uzyskanie ruchomych obrazów dwuwymiarowych zbudowali w 1965 roku dwaj Niemcy Krause i Soldner. Postęp medycyny oraz coraz lepsze osiągnięcia w wielu dziedzinach nauki zaowocowały wprowadzeniem przez Kratochwila badania przezpochwowego w roku 1969 za pomocą sondy dopochwowej umożliwiającej endoskopowe badanie ultrasonograficzne. Od tego czasu technikę tę znacznie udoskonalono i od połowy lat osiemdziesiątych zaczęto ją stosować powszechnie.

 Obecnie USG jest specjalistycznym badaniem diagnostycznym służącym do oceny budowy i funkcji różnych narządów ciała ludzkiego. Jest najpopularniejszym badaniem obrazowym spośród wszystkich badań diagnostycznych. Znajduje swoje zastosowanie nie tylko w ginekologicznej i położniczej opiece podstawowej, ale również w badaniach wysokospecjalistycznych.

W badaniu tym wykorzystuje się fale dźwiękowe niesłyszalne dla ucha człowieka tzw. ultradźwięki o częstotliwości od 2,5 – 20 MHz. Wysyłane są one poprzez głowicę aparatu do badanych narządów. Fale zostają różnie pochłaniane lub odbijane od tkanek. Głowica odbiera odbite fale, które po analizie komputerowej przetwarzane są w obraz pojawiający się na monitorze aparatu. Ukazuje on kształt i wielkość narządów oraz umożliwia wykrycie obszarów wypełnionych płynem. Pozwala na odróżnienie struktur litych od płynnych. Na głowicę aparatu nakładany jest specjalny żel, który zapobiega rozproszeniu fal oraz ma na celu uzyskanie lepszego kontaktu głowicy z powierzchnią, przez którą wykonuje się badanie.

Dzięki niemu ultradźwięki łatwiej przenikają do wnętrza brzucha. Ultradźwięki nie przechodzą przez środowisko wypełnione gazami. Zbyt wzdęte jelita podczas badania mogą uniemożliwiać dotarcie fal do badanego narządu.