Znieczulenia do porodu a ból okołoporodowy

Noworodek, który jest gotowy do przyjścia na świat musi wydostać się przez wąski kanał (jeśli mowa o porodzie naturalnym), w konsekwencji czego rozciąga obecne w nich tkanki, prowadzi do ich rozerwania a nawet większego uszkodzenia. Jest to oczywiście zależne od rozmiarów dziecka (waga oraz długość). Temu wszystkiemu towarzyszą skurcze, które są rzeczą naturalną aczkolwiek bolesną. Ból okołoporodowy w dawniejszych czasach był czymś normalnym i naturalnym. Zakładano, że musi występować i nie ma na niego sposobu. W dzisiejszych czasach pogląd na tę kwestię jest całkiem inny - kobietom można ograniczyć ból podczas porodu, by jak najlepiej pamiętały ten moment. Dziś istnieje możliwość zadecydowania przez ciężarną czy chce skorzystać ze znieczulenia do porodu czy nie.    

Rodzaje znieczuleń porodowych

Pierwsze znieczulenie do porodu zastosowano już w 1853 roku w Anglii (użyto tutaj chloroformu). Później znieczulenie w położnictwie stawały się coraz bardziej popularne. W przypadku znieczuleń do porodu stosuje się zasadę „znieczulania określonej partii ciała, tzw. regionalne”. Obecnie używane są dwie bardzo podobne do siebie metody znieczulania. Są to metoda: zewnątrzoponowa oraz podpajęczynówkowa. Polegają one na wkłuciu cienkiej igły pomiędzy kręgi kręgosłupa a następnie podawania leku o działaniu znieczulającym do kanału rdzenia kręgowego lub obok niego. Oczywiście pozostawiany jest cewnik, który pozwala na dozowanie dawki leku podczas porodu. W ten sposób dochodzi do znieczulenia połowy unerwionej części ciała i kobieta nie odczuwa bólu bądź jest on złagodzony.

fot. panthermedia

W chwili obecnej coraz więcej kobiet decyduje się na zastosowanie znieczulenia podczas porodu. Większość kobiet boi się bólu, choć wskazania do podania znieczulenia mogą mieć także podłoże medyczne. Niestety zdarzają się przypadki, że kobiecie nie można podać znieczulenia ze względu na różne czynniki - np. przyjazd do szpitala w ostatniej fazie rodzenia.