Dehydrogenaza mleczanowa LDH
Dehydrogenaza mleczanowa LDH Dehydrogenaza mleczanowa LDH]
Dehydrogenaza mleczanowa (LDH) jest enzymem występującym we wszystkich komórkach ustroju. Za pomocą elektroforezy wyróżniamy kilka izoenzymów. Izoenzym LDH1-2 występuje w mięśniu sercowym, LDH3 w komórkach innych tkanek, LDH4-5 w mięśniach szkieletowych i wątrobie. LDH w wyniku obumarcia komórek lub w stanach zwiększonej przepuszczalności błon komórkowych spowodowanych niedokrwieniem, zaburzeniem równowagi jonowej krwi lub toksynami z łatwością przedostaje się do surowicy krwi.
Materiał biologiczny
Krew
Wartości prawidłowe
Prawidłowa aktywność LDH w surowicy wynosi 20-80 nmol/l/s przy czym izoenzym LDH1 i LDH2 stanowi około 50%, LDH4 około 15% a LDH5 około 35% całkowitej aktywności.
Wartości podwyższone
Zwiększenie aktywności LDH występuje w chorobach:
krwi (
niedokrwistość Addisona-Biermana, niedokrwistość hemolityczna, ostre i przewlekłe białaczki, mononukleoza zakaźna) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH1 i LDH2
serca (zawał serca, zapalenie mięśnia sercowego, niewydolność prawokomorowa serca) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH1 a w niewydolności prawokomorowej również izoenzymu LDH5
wątroby i dróg żółciowych (infekcyjne, toksyczne lub nowotworowe uszkodzene komórek wątrobowych) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH4 i LDH5
mięśni szkieletowych (miopatie wrodzone lub nabyte) – wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH4 i LDH5
nowotworowych - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH3
płuc (zawał płuc) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH3
Aktywność dehydrogenazy mleczanowej jest również znacząco wyższa u dzieci do 2-3 roku życia.